bengkel

Bahasa Melayu

Takrifan

bengkel (ejaan Jawi بيڠکيل‎, jamak bengkel-bengkel)

1. Sebuah tempat dikhususkan sebagai tempat pembaikian kenderaan.
2. Sebarang tempat dikhususkan sebagai tempat untuk melakukan kerja industri ringan.
3. Suatu perhimpunan ilmiah bertujuan untuk mengadakan perbincangan dan pembelajaran berkenaan suatu perkara.

Etimologi

Pinjaman Belanda winkel.

Sebutan

• Kamus Dewan: béng·kél
• Rima: -kel, -el

Tesaurus

• Sinonim: woksyop

Rujukan

• "bengkel" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bengkel" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

bengkel

1. bengkel (tempat baiki kenderaan dan kerja industri)
2. bengkel (perhimpunan ilmiah)

Etimologi

Pinjaman Belanda winkel.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈbɛŋkɛl/
• Penyempangan: bèng‧kèl

Pautan luar

• “bengkel” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.