cacing
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
cacing (ejaan Jawi چاچيڠ, jamak cacing-cacing)
- Sekumpulan haiwan kecil yang berupa seperti tali; lazimnya merujuk kepada cacing tanah.
- Sebarang haiwan berupa sama yang tidak berkait dengan cacing tanah, termasuk cacing gelang dan cacing pita.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ca·cing
- AFA(kekunci): /t͡ʃa.t͡ʃiŋ/
Rujukan[sunting]
- "cacing" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "cacing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.