kunci

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kunci (ejaan Jawi کونچي‎, jamak kunci-kunci)

1. Suatu alat yang digunakan untuk mengelakkan sesuatu daripada dibuka.
2. (kiasan) Sesuatu yang menjadi alat untuk menyelesaikan suatu perkara.

Kata kerja

kunci (ejaan Jawi کونچي‎)

1. Menutup suatu benda dengan menggunakan kunci.

Etimologi

Pinjaman Hindi कुंजी (kuñjī), daripada bahasa Sanskrit कुञ्चिका (kuñcikā).

Sebutan

• Kamus Dewan: kun·ci
• AFA^(kekunci): /kunt͡ʃi/
• Rima: -unt͡ʃi, -t͡ʃi
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [kuɲt͡ʃi]

Rujukan

• "kunci" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kunci" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.