orang tua

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

orang tua (ejaan Jawi اورڠ توا‎, jamak orang-orang tua)

  1. Sebarang orang yang berumur tua.
  2. ibu bapa; gabungan ibu dan bapa.

Etimologi[sunting]

orang +‎ tua.

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "orang tua" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

orang tua

  1. Sebarang orang yang berumur tua.
  2. ibu bapa; gabungan ibu dan bapa.

Etimologi[sunting]

orang +‎ tua.

Sebutan[sunting]

  • Penyempangan: o‧rang, tua

Pautan luar[sunting]