ruang

Bahasa Melayu

Takrifan

ruang (ejaan Jawi رواڠ‎, jamak ruang-ruang)

1. Kawasan atau tempat kosong yang tidak dipenuhi oleh sesuatu benda nyata.
   1. Unit kawasan di antara empat tiang dalam rumah.
   2. Kawasan tertentu dalam bangunan yang lazimnya dikhususkan bagi tujuan tertentu; bilik.
   3. Kawasan dalam suatu lubang; rongga.
   4. Suatu kawasan secara umum.
2. Tempoh masa untuk membuat sesuatu.

Sebutan

• Kamus Dewan: ruang

Rujukan

• "ruang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "ruang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.