bendasing

Bahasa Melayu

Takrifan

bendasing (ejaan Jawi بنداسيڠ‎, jamak bendasing-bendasing)

1. Zat atau benda asing dalam suatu bahan yang tidak dalam kuantiti kecil yang menyebabkan bahan tidak lagi bersifat tulen.

Etimologi

Paduan bagi benda +‎ asing.

Sebutan

• Kamus Dewan: ben·da·sing

Rujukan

• "bendasing" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bendasing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.