karangan

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

karangan (ejaan Jawi کارڠن)

1. Suatu tulisan yang terdiri daripada sekumpulan perenggan.
2. Kumpulan bunga yang disusun agar menjadi cantik; gubahan.

Etimologi

karang +‎ -an

Sebutan

• Kamus Dewan: ka·ra·ngan

Rujukan

• "karangan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "karangan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.