pucuk
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
pucuk (ejaan Jawi ڤوچوق, jamak pucuk-pucuk)
- Tumbuhan yang muda dan kecil.
- Bahagian hujung yang tajam.
- Bahagian puncak; bahagian teratas suatu objek.
- Pihak yang memiliki kuasa tertinggi.
Penjodoh bilangan[sunting]
pucuk (Ejaan Jawi ڤوچوق)
- Penjodoh bilangan bagi surat.
- Penjodoh bilangan bagi senjata api.
Etimologi[sunting]
Daripada bahasa Austronesia Purba *qapucuk.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: pu·cu/
Rujukan[sunting]
- "pucuk" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "pucuk" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.