tahi bintang

Bahasa Melayu

Tahi bintang.

Takrifan

tahi bintang (ejaan Jawi تاهي بينتڠ)

1. Suatu objek angkasa (lazimnya meteor) yang jatuh ke Bumi dan terbakar lalu menyebabkan terbentuk suatu jalur cahaya yang boleh dilihat di langit.

Etimologi

tahi +‎ bintang

Sebutan

• Kamus Dewan: ta·hi bin·tang

Rujukan

• "tahi bintang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tahi bintang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.