Bahasa Melayu
sahabat (ejaan Jawi صحابة)
- seseorang yang rapat, kawan, teman, taulan.
Sahabat saya yang paling baik ialah Edmund.
Dipinjam daripada bahasa Arab صَحَابَة (ṣaḥāba).
Kamus Dewan: sa·ha·bat
- Sinonim
- kawan, rakan, teman.
- Antonim
- musuh, seteru.
Bahasa Indonesia
- Lihat takrifan bahasa Melayu.