tempat berteduh

Bahasa Melayu

Takrifan

tempat berteduh (ejaan Jawi تمڤت برتدوه‎, jamak tempat-tempat berteduh)

1. Suatu bangunan atau tempat khusus yang dibina sebagai tempat perlindungan daripada bencana alam atau sebarang bencana lain.

   Tempat perlindungan daripada sebarang bahaya atau ancaman secara am.

Etimologi

tempat +‎ berteduh

Sebutan

• Kamus Dewan: tem·pat ber·te·duh

Rujukan

• "tempat berteduh" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tempat berteduh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.