bahaya

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

bahaya (ejaan Jawi بهاي)

1. Sesuatu yang berisiko memberi kesan buruk kepada seseorang atau sesuatu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit भय (bhaya, “risiko”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ba·ha·ya

Rujukan

• "bahaya" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bahaya" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

bahaya

1. Sesuatu yang berisiko memberi kesan buruk kepada seseorang atau sesuatu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit भय (bhaya, “risiko”).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ba.ha.ja/
• Penyempangan: ba‧ha‧ya

Pautan luar

• “bahaya” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.