bangkai

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

bangkai (ejaan Jawi بڠکاي, jamak bangkai-bangkai)

1. Badan haiwan yang maut dan terbiar.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baŋkay, daripada bahasa Austronesia Purba *baŋkay. Kognat bahasa Tagalog bangkay (“bangkai”).

Sebutan

• Kamus Dewan: bang·kai
• AFA^(kekunci): [bäŋ.käi]

Rujukan

• "bangkai" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bangkai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

bangkai

1. Badan haiwan yang maut dan terbiar.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baŋkay, daripada bahasa Austronesia Purba *baŋkay. Kognat bahasa Tagalog bangkay (“bangkai”).

Sebutan

• Kamus Dewan: bang·kai
• AFA^(kekunci): [ˈbaŋ.kai̯]

Pautan luar

• “bangkai” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Kadazandusun

Takrifan

Kata nama

bangkai

1. bangkai.
2. mayat.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ɓaŋ.kai/
• Penyempangan: bang‧kai

Contoh ayat : Ogumu bangkai do manuk hiri natad walai dahai tu nolihuan popotinduk.

Terjemahan : Terdapat banyak bangkai ayam di halaman rumah kami kerana lupa diberi makan.

Rujukan

• Templat:R:Komoiboros DusunKadazan, Mongulud Boros Dusun Kadazan, MBDK 1994