bangsat

Bahasa Melayu

Takrifan 1

Kata nama

bangsat (ejaan Jawi بڠست, jamak bangsat-bangsat)

1. (kata kasar) Orang jahat atau bersikap buruk.

Takrifan 2

Kata nama

bangsat (ejaan Jawi بڠست, jamak bangsat-bangsat)

1. Sejenis kutu; kepinding.

Etimologi

Daripada bahasa Min Nan 木蝨 (ba̍k-sat, “kutu busuk”).

Sebutan

• Kamus Dewan: bang·sat

Rujukan

• "bangsat" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bangsat" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Minangkabau

Takrifan

Kata sifat

bangsat

1. miskin (kurang harta sehingga menjejaskan kehidupan)

Sebutan

• Penyempangan: bang‧sat