bangsat
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan 1[sunting]
Kata nama[sunting]
bangsat (ejaan Jawi بڠست, jamak bangsat-bangsat)
- (kata kasar) Orang jahat atau bersikap buruk.
Takrifan 2[sunting]
Kata nama[sunting]
bangsat (ejaan Jawi بڠست, jamak bangsat-bangsat)
Etimologi[sunting]
Daripada bahasa Hokkien 木蝨／木虱 (ba̍k-sat, “kutu busuk”).
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: bang·sat
Rujukan[sunting]
- "bangsat" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "bangsat" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Minangkabau[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata sifat[sunting]
bangsat
- miskin (kurang harta sehingga menjejaskan kehidupan)
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: bang‧sat