banjaran
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
banjaran (ejaan Jawi بنجرن, jamak banjaran-banjaran)
- Benda yang disusun secara baris; deretan.
- (geologi, khusus) Deretan atau barisan gunung; pergunungan.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ban·ja·ran
Pautan luar[sunting]
- "banjaran" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
banjaran
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: ban‧ja‧ran
Pautan luar[sunting]
- “banjaran” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.