bantut
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata sifat[sunting]
bantut (ejaan Jawi بنتوت)
- Perihal perkembangan terhenti atau tersekat.
- (perubatan, pediatrik) Perihal pertumbuhan kanak-kanak terhenti atau lebih perlahan daripada sepatutnya; biasa dicirikan dengan ketinggian rendah.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ban·tut
Pautan luar[sunting]
- "bantut" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.