barang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

barang (ejaan Jawi بارڠ, jamak barang-barang)

1. Apa-apa benda yang tampak dan fizikal.
   1. (ekonomi) Benda fizikal yang dijadikan sebagai subjek pertukaran dalam jual beli.

Partikel

barang (Ejaan Jawi بارڠ)

1. Suatu partikel yang menandakan objek yang tak pasti.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik بارڠ (barang), daripada bahasa Melayu Kuno [nyatakan script] (varaṃ /⁠baraŋ⁠/), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baraŋ (“petanda ketakpastian”). Penggunaan perkataan barang dalam konteks objek/ekonomi adalah berdasarkan inovasi penggunaan kata di Indonesia barat.

Sebutan

• Kamus Dewan: ba·rang
• AFA^(kekunci): /baraŋ/
• Rima: -araŋ, -raŋ, -aŋ

Rujukan

• "barang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "barang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

barang

1. Apa-apa benda yang tampak dan fizikal.
   1. (ekonomi) Benda fizikal yang dijadikan sebagai subjek pertukaran dalam jual beli.
2. bagasi

Partikel

barang

1. Suatu partikel yang menandakan objek yang tak pasti.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik barang, daripada bahasa Melayu Kuno varaṃ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baraŋ (“petanda ketakpastian”). Penggunaan perkataan barang dalam konteks objek/ekonomi adalah berdasarkan inovasi penggunaan kata di Indonesia barat.

Sebutan

• AFA^(kekunci): [ˈbaraŋ]
• Penyempangan: ba‧rang
• Rima: -raŋ, -aŋ

Pautan luar

• “barang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.