belakang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

belakang (Ejaan Jawi بلاکڠ‎)

1. Anggota permukaan badan berlawanan permukaan dada dan abdomen.
2. Tempat berlawanan dengan permukaan yang menghadap suatu titik rujukan (hadapan).
3. Waktu atau titik masa yang terakhir.

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Malayik *bəlakaŋ, daripada bahasa Proto-Melayu-Cham, daripada bahasa Proto-Melayu-Sumbawa, daripada bahasa Proto-Melayu-Polinesia *balakaŋ (“paha”), daripada bahasa Proto-Austronesia *balakaŋ (“paha”).

Sebutan

• Kamus Dewan: be·la·kang
• AFA^(petunjuk): /bəlakaŋ/
• Rima: -akaŋ, -kaŋ, -aŋ

Rujukan

• "belakang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "belakang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.