beruang

Bahasa Melayu

Beruang.

Takrifan

Kata nama

beruang (ejaan Jawi برواڠ‎, jamak beruang-beruang)

1. Sekelompok besar haiwan mamalia di bawah keluarga Ursidae.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *bAruaŋ, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baʀuaŋ (Barat).

Sebutan

• Kamus Dewan: be·ruang
• AFA^(kekunci): /bəruaŋ/
• Rima: -uaŋ, -waŋ, -aŋ

Rujukan

• "beruang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "beruang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

beruang

1. Sekelompok besar haiwan mamalia di bawah keluarga Ursidae.

Etimologi

Daripada bahasa , bahasa Melayik Purba *bAruaŋ, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baʀuaŋ (Barat). Bentuk kembar untuk barong.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /bəˈrua̯ŋ/
• Penyempangan: bê‧ru‧ang

Pautan luar

• “beruang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.