beruang

Bahasa Melayu

Beruang.

Beruang madu.

Takrifan

Kata nama

beruang (ejaan Jawi برواڠ)

1. Sekelompok besar haiwan mamalia di bawah keluarga Ursidae.
2. Spesies beruang yang didapati di Asia Tenggara, Helarctos malayanus, beruang madu.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *bAruaŋ, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *baruaŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *baʀuaŋ (Barat).

Sebutan

• Kamus Dewan: be·ruang
• AFA^(kekunci): /bəruaŋ/
• Rima: -uaŋ, -waŋ, -aŋ

Rujukan

• "beruang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "beruang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

• Lihat takrifan bahasa Melayu.

Pautan luar

• “beruang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.