buang

Bahasa Melayu

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Melayik Purba *buang, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *buang. Bandingkan dengan bahasa Iban buai.

Takrifan

Kata kerja

buang (ejaan Jawi بواڠ)

1. Membaling sesuatu ke udara.
2. Membaling sesuatu pergi kerana tidak lagi dipakai atau dianggap berguna.
3. Menghilangkan atau mentiadakan sesuatu.
4. Menggunakan secara sia-sia atau tanpa mendatangkan manfaat.
5. Menghukum dengan memindahkan seseorang daripada sesuatu tempat.

Sebutan

• Kamus Dewan: buang

Pautan luar

• "buang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata kerja

buang

1. Membaling sesuatu ke udara.
2. Membaling sesuatu pergi kerana tidak lagi dipakai atau dianggap berguna.

Sebutan

• Kamus Dewan: buang

Pautan luar

• “buang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.