butiran

Bahasa Melayu

Takrifan

butiran (ejaan Jawi بوتيرن‎, jamak butiran-butiran)

1. Sebarang perkara khusus dan terperinci bagi suatu perkara utama.

Etimologi

butir +‎ -an.

Sebutan

• Kamus Dewan: bu·ti·ran

Rujukan

• "butiran" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "butiran" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.