cabutan

Bahasa Melayu

Takrifan

cabutan (ejaan Jawi چابوتن‎, jamak cabutan-cabutan)

1. Suatu benda yang dicabut atau diambil dari sekumpulan benda.

Kata terbitan

• cabutan bertuah

Etimologi

cabut +‎ -an

Sebutan

• Kamus Dewan: ca·bu·tan

Rujukan

• "cabutan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "cabutan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.