cincin

Bahasa Melayu

Takrifan

cincin (ejaan Jawi چينچين)

1. Suatu benda berlingkar dengan rongga di tengah-tengah yang dipakai pada jari sebagai perhiasan.
2. (geometri) Bentuk yang menyerupai cincin.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /t͡ʃint͡ʃin/
• Kamus Dewan: cin·cin

Rujukan

• "cincin" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "cincin" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.