daun

Bahasa Melayu

Takrifan

daun (ejaan Jawi داءون)

1. Suatu helaian hidup pada tumbuhan yang bertanggungjawab memperoleh cahaya matahari untuk memperoleh tenaga bagi tumbuhan.
2. Kepingan benda nipis.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *daun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *dahun.

Sebutan

• Kamus Dewan: daun
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /daon/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /daʊn/
• Rima: -aon, -on

• Audio (MY):

  (file)

Tesaurus

Sinonim

Sinonim dialek bagi daun (“helaian hidup di tumbuhan”) [peta]

Negara	Ragam/Dialek	Perkataan sunting
Brunei	Baku	daun
	Brunei	daun
	Kedayan	daun
Malaysia	Baku	daun
	Johor	daon
	Kedah	daon
	Negeri Sembilan	daun
	Pahang	daun
	Pulau Pinang	daon
	Reman	doun
Singapura	Baku	daun
Indonesia	Baku	daun
	Ambon	daong
	Riau	daon

Rujukan

• "daun" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "daun" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Iban

Takrifan

Kata nama

daun

1. daun

Sebutan

• AFA^(kekunci): /daun/

Rujukan

"daun" di Kamus Iban - Melayu Dewan, Edisi Kedua, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-49-0446-3, 2015.

Bahasa Indonesia

Lihat takrifan Bahasa Melayu

Bahasa Melanau Tengah

Takrifan

Kata nama

daun

1. daun

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Sarawak Utara Purba *dahun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *dahun.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /daun/

Rujukan

"daun" di Kamus Melanau Mukah - Melayu Dewan, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-46-0860-6, 2011.