fasih

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

fasih (ejaan Jawi فصيح)

1. Mudah dan elok berkata-kata atau kemahiran berbahasa, yakni tanpa tersekat-sekat.

Etimologi

Daripada Arab فَصِيح (faṣīḥ).

Sebutan

• Kamus Dewan: fa·sih

Pautan luar

• "fasih" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

fasih

1. Mudah dan elok berkata-kata atau kemahiran berbahasa, yakni tanpa tersekat-sekat.

Etimologi

Daripada Arab فَصِيح (faṣīḥ).

Sebutan

• Penyempangan: fa‧sih

Pautan luar

• “fasih” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.