gong

Bahasa Melayu بهاس ملايو
Takrifan[sunting]
gong (jamak gong-gong)
- (alat muzik) alat bunyi-bunyian berbentuk cakera besar daripada logam yang bertombol, canang besar.
- Bunyi seperti bunyi gong dipalu.
Kata terbitan[sunting]
- mengegongkan: memalu gong, membunyikan gong.
Sebutan[sunting]
Kamus Dewan: gong
Tulisan Jawi[sunting]
ڬوڠ
Terjemahan[sunting]
alat bunyian
|
|
Pautan luar[sunting]
- "gong" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Bahasa Indonesia
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
gong
- Ralat Lua pada baris 80 di package.lua: module 'Module:labels/data/lang/id' not found. gong (alat muzik yang dipalu atau dipukul)
Pautan luar[sunting]
- “gong” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.