gula

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

gula (Ejaan Jawi ݢولا‎, jamak gula-gula)

1. Suatu serbuk berperisa manis yang lazimnya terbit daripada tumbuhan seperti tebu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit गुल (gula).

Sebutan

• Kamus Dewan: gu·la
• (Johor-Selangor) AFA^(petunjuk): /ɡulə/
• (Riau-Lingga) AFA^(petunjuk): /ɡula/
• Rima: -ulə, -lə, -ə

Rujukan

• "gula" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "gula" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

gula (posesif darjat pertama gulaku, posesif darjat kedua gulamu, posesif darjat ketiga gulanya)

1. Suatu serbuk berperisa manis yang lazimnya terbit daripada tumbuhan seperti tebu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit गुल (gula).

Sebutan

• Penyempangan: gu‧la

Pautan luar

• “gula” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.