gula

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

gula (ejaan Jawi ݢولا‎, jamak gula-gula)

1. Suatu serbuk berperisa manis yang lazimnya terbit daripada tumbuhan seperti tebu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit गुल (gula).

Sebutan

• Kamus Dewan: gu·la
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /ɡulə/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /ɡula/
• Rima: -ulə, -lə, -ə

Rujukan

• "gula" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "gula" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

gula

1. Suatu serbuk berperisa manis yang lazimnya terbit daripada tumbuhan seperti tebu.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit गुल (gula).

Sebutan

• Penyempangan: gu‧la

Pautan luar

• “gula” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Jawa

Takrifan

Kata nama

gula

1. (Selangor) gula

Sebutan

• Penyempangan: gu‧lå

Tulisan Jawa

• Hanacaraka: ꦒꦸꦭ