hafiz

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

hafiz (Ejaan Jawi حافظ‎, jamak huffaz, penjodoh bilangan orang)

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman bahasa Arab حَافِظ‎ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ‎ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ha·fiz

Pautan luar

• "hafiz" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

hafiz (posesif darjat pertama hafizku, posesif darjat kedua hafizmu, posesif darjat ketiga hafiznya)

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman bahasa Arab حَافِظ‎ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ‎ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• Penyempangan: ha‧fiz

Pautan luar

• “hafiz” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Inggeris

Takrifan

Kata nama

hafiz (jamak hafizes atau huffaz)

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman bahasa Arab حَافِظ‎ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ‎ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• AFA^(petunjuk): /ˈhɑːfɪz/