hafiz

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

hafiz (ejaan Jawi حافظ)

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman Arab حَافِظ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ha·fiz

Pautan luar

• "hafiz" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

hafiz

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman Arab حَافِظ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• Penyempangan: ha‧fiz

Pautan luar

• “hafiz” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Inggeris

Takrifan

Kata nama

hafiz (bentuk jamak hafizes or huffaz)

1. Orang yang menghafal keseluruhan al-Quran.

Etimologi

Pinjaman Arab حَافِظ (ḥāfiẓ), bentuk bahasa Arab حَفِظَ (ḥafiẓa, “menghafal, mengetahui”).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈhɑːfɪz/