hujah
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
hujah (ejaan Jawi حجه, jamak hujah-hujah)
- (logik) Suatu kenyataan untuk mendukung atau membantah suatu pendapat.
Etimologi[sunting]
Pinjaman Arab حُجَّة (ḥujja).
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: hu·jah
Rujukan[sunting]
- "hujah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "hujah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
hujah
Etimologi[sunting]
Pinjaman Arab حُجَّة (ḥujja).
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: hu‧jah
Pautan luar[sunting]
- “hujah” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.