hujung
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
hujung (ejaan Jawi هوجوڠ, jamak hujung-hujung)
- Titik akhir suatu objek atau perkara.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: hu·jung
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /hud͡ʒoŋ/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /hud͡ʒʊŋ/
- Rima: -ud͡ʒoŋ, -d͡ʒoŋ, -oŋ
Rujukan[sunting]
- "hujung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "hujung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.