kandung

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kandung (ejaan Jawi کندوڠ‎, jamak kandung-kandung)

1. Suatu lubang kecil untuk menyimpan barang; kantung.
2. (anatomi) Tempat berkembang janin; rahim.

Kata kerja

kandung (ejaan Jawi کندوڠ‎)

1. Menyimpan atau memuatkan sesuatu benda.
2. hamil; memiliki janin dalam rahim.

Sebutan

• Kamus Dewan: kan·dung
• AFA^(kekunci): /kanduŋ/

Rujukan

• "kandung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kandung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.