kasih

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kasih (ejaan Jawi کاسيه)

1. Perasaan atau emosi berupakan tarikan kuat kepada orang lain atau suatu perkara; cinta.

Kata kerja

kasih (ejaan Jawi کاسيه)

1. Memberi atau menunjukkan kasih.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *ka-qasiq.

Sebutan

• Kamus Dewan: ka·sih
• AFA^(kekunci): /kasih/
• Rima: -asih, -sih, -ih
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [kä.sɪh, -seh, -se̞h]

Pautan luar

• "kasih" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

kasih

1. Perasaan atau emosi berupakan tarikan kuat kepada orang lain atau suatu perkara; cinta.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *kasih, bahasa Melayu-Polinesia Purba *ka-qasiq.

Sebutan

• AFA^(kekunci): [ˈkasɪh]
• Penyempangan: ka‧sih

Pautan luar

• “kasih” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Bahasa Iban

Takrifan

Kata nama

kasih

1. kasihan

   Kasih sida ke napi penusah ampuh bah nya.

   Kasihan mereka yang menanggung masalah banjir itu.