keajaiban
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
keajaiban (ejaan Jawi کعجاءيبن, jamak keajaiban-keajaiban)
- Perihal ajaib suatu benda.
- Apa-apa benda yang disifatkan ajaib.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ke·a·jai·ban
Rujukan[sunting]
- "keajaiban" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "keajaiban" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.