keilmuan
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
keilmuan (ejaan Jawi کعلموان)
- Perihal ilmu pada seseorang.
- Suasana tempat atau keadaan yang berusur atau berteraskan ilmu.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ke·il·muan ke·Öil·muan
Rujukan[sunting]
- "keilmuan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "keilmuan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
keilmuan
- Perihal ilmu pada seseorang.
Etimologi[sunting]
Pautan luar[sunting]
- “keilmuan” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.