kencang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

kencang (ejaan Jawi کنچڠ)

1. Dalam kelajuan yang tinggi; cepat (terutamanya angin).
2. Keadaan tali yang sukar digerak selepas ditarik; tegang; tidak kendur.
3. Dipegang secara kuat-kuat; dipeganng dengan cara yang tidak memudahkan objek terlepas.

   Sinonim: erat

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Mon-Khmer *kcəŋ (“meregang”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ken·cang

Pautan luar

• "kencang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

kencang

1. Dalam kelajuan yang tinggi; cepat (terutamanya angin).
2. Keadaan tali yang sukar digerak selepas ditarik; tegang; tidak kendur.
3. Dipegang secara kuat-kuat; dipeganng dengan cara yang tidak memudahkan objek terlepas.

   Sinonim: erat

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Mon-Khmer *kcəŋ (“meregang”).

Sebutan

• AFA^(kekunci): [kənˈt͡ʃaŋ]
• Penyempangan: kên‧cang

Pautan luar

• “kencang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.