kesucian

Bahasa Melayu

Takrifan

kesucian (ejaan Jawi کسوچيان‎, jamak kesucian-kesucian)

1. Darjat suci suatu benda atau perkara.

Etimologi

ke- +‎ suci +‎ -an.

Sebutan

• Kamus Dewan: ke·su·cian

Rujukan

• "kesucian" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kesucian" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.