lancau

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata sifat[sunting]

lancau (ejaan Jawi لنچاو‎)

  1. (kata kasar) teruk; tidak elok.

Etimologi[sunting]

Daripada lanjiao, daripada Hokkien 𡳞鳥𡳞鸟 (lān-chiáu).

Sebutan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "lancau" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.