luar

Bahasa Melayu

Takrifan

luar (ejaan Jawi لوار)

1. Kawasan yang tidak dikelilingi suatu bekas, kurungan atau tempat tertutup.
2. Tidak tergolong dalam suatu kelompok atau kumpulan.

Terbitan kata

• keluar
• orang luar

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *luqaR.

Sebutan

• Kamus Dewan: luar

Tesaurus

• Antonim: dalam

Rujukan

• "luar" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "luar" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.