lutut

Bahasa Melayu بهاس ملايو

Etimologi

Diturunkan daripada bahasa Melayu Klasik لوتُت‎ (lutut), daripada bahasa Melayik Purba *hulu tuut, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulu tuhud, kata majmuk *qulu +‎ *tuhud, masing-masing daripada bahasa Austronesia Purba *quluh dan *tuduS (melalui metatesis).

Seasal dengan bahasa Minangkabau lutuik, bahasa Tolaki lutu, bahasa Waru lutu, bahasa Rahambuu lutu, bahasa Kodeoha lutu, bahasa Sabu rutuu, bahasa Dhao urutuu, bahasa Wuvulu-Aua du'uu.

Takrifan

lutut (jamak lutut-lutut)

1. Sendi di bahagian bawah badan yang menghubungkan paha dan betis.

   Sinonim: tuhut (Brunei)

Sebutan

• Kamus Dewan: lu·tut
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /lutot/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /lutʊt/
• Rima: -utot, -tot, -ot

• Audio (MY)

  (file)

Tulisan Jawi

لوتوت

Rujukan

• "lutut" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "lutut" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.