makhraj

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

makhraj (ejaan Jawi مخرج)

1. (fonetik) Tempat dalam saluran vokal yang disempitkan atau ditutup untuk mengeluarakan bunyi; daerah artikulasi.

Etimologi

Pinjaman bahasa Arab مَخْرَج (maḵraj, “tempat keluar”), daripada bahasa Arab خَرَجَ (ḵaraja, “keluar”).

Sebutan

• Kamus Dewan: makh·raj

Pautan luar

• "makhraj" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

makhraj

1. (fonetik) Tempat dalam saluran vokal yang disempitkan atau ditutup untuk mengeluarakan bunyi; daerah artikulasi.

Etimologi

Pinjaman bahasa Arab مَخْرَج (maḵraj, “tempat keluar”), daripada bahasa Arab خَرَجَ (ḵaraja, “keluar”).

Sebutan

• Penyempangan: makh‧raj

Pautan luar

• “makhraj” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.