makhraj
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
makhraj (ejaan Jawi مخرج, jamak makhraj-makhraj)
- (fonetik) Tempat dalam saluran vokal yang disempitkan atau ditutup untuk mengeluarakan bunyi; daerah artikulasi.
Etimologi[sunting]
Pinjaman Arab مَخْرَج (maḵraj, “tempat keluar”), daripada bahasa Arab خَرَجَ (ḵaraja, “keluar”).
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: makh·raj
Pautan luar[sunting]
- "makhraj" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
makhraj
- (fonetik) Tempat dalam saluran vokal yang disempitkan atau ditutup untuk mengeluarakan bunyi; daerah artikulasi.
Etimologi[sunting]
Pinjaman Arab مَخْرَج (maḵraj, “tempat keluar”), daripada bahasa Arab خَرَجَ (ḵaraja, “keluar”).
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: makh‧raj
Pautan luar[sunting]
- “makhraj” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.
Kategori:
- Lema bahasa Melayu
- Kata nama bahasa Melayu
- ms:Fonetik
- Melayu perkataan dipinjam daripada Arab
- Perkataan bahasa Melayu diterbitkan daripada bahasa Arab
- Melayu istilah yang diterbit dari Arab
- Kata bahasa Melayu yang berasal dari kata dasar خ ر ج bahasa Arab
- Lema bahasa Indonesia
- Kata nama bahasa Indonesia
- id:Fonetik
- Indonesia perkataan dipinjam daripada Arab
- Perkataan bahasa Indonesia diterbitkan daripada bahasa Arab
- Indonesia istilah yang diterbit dari Arab
- Kata bahasa Indonesia yang berasal dari kata dasar خ ر ج bahasa Arab