minum

Bahasa Melayu

Takrifan

minum

1. Perbuatan menelan atau memasukkan cecair ke dalam badan melalui mulut.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *inum, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *inum.

Sebutan

• Kamus Dewan: mi·num

• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /minom/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /minʊm/
• Rima: -inom, -nom, -om

Tulisan Jawi

مينوم

Terbitan kata

• minuman

Rujukan

• "minum" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "minum" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Suluk

Takrifan

Kata kerja

minum

1. meminum sesuatu

   Pag'ubus mu minum tubig hugasi in basu.

   Cucikanlah gelas selepas kau meminum air.

Etimologi

Pemendekan bagi uminum.