Pergi ke kandungan

orang

Daripada Wikikamus

Bahasa Melayu

Takrifan

[sunting]

orang

  1. manusia;
  2. diri manusia;
  3. pengikut, anak buah;
  4. bangsa, kaum, suku;
  5. manusia yang berasal dari suatu tempat tertentu.

orang (tunggal seorang)

  1. penjodoh bilangan bagi manusia;
Terbitan kata
[sunting]
  • berorang: ada orang.
  • berseorangan:
  • keseorangan: terpisah seorang diri.
  • orang-orangan:
    • patung, boneka, seperti orang;
    • patung untuk menakutkan burung.
  • perorangan: perihal orang seorang.
  • perseorangan: dengan cara berseorang-seorang.
  • seorang:
    • satu orang;
    • sendiri.
  • seseorang: seorang yang tidak dapat dipastikan siapa.

Etimologi

[sunting]

Daripada bahasa Melayik Purba *uraŋ (orang luar), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *(t-)uRaŋ (orang luar).

Sebutan

[sunting]
  • Kamus Dewan: o·rang
  • AFA(kekunci): /oraŋ/
  • Audio (MY):(file)
  • (Sebutan baku; Kamus Dewan Perdana) AFA(kekunci): /o.raŋ/
  • Audio (MY-zsm):(file)

Tulisan Jawi

[sunting]

اورڠ

Terjemahan

[sunting]

Tesaurus

[sunting]

Bahasa Indonesia

  • Lihat takrifan bahasa Melayu.