pahat

Bahasa Melayu

Pahat.

Takrifan

Kata nama

pahat (ejaan Jawi ڤاهت, jamak pahat-pahat)

1. Suatu alat besi dengan hujung tajam yang digunakan untuk mengukir atau menukang kayu.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *pahət, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *paqət.

Sebutan

• Kamus Dewan: pa·hat
• AFA^(kekunci): /ˈpahat/

Anagram

• tahap

Rujukan

• "pahat" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pahat" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.