penentang

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

penentang (ejaan Jawi ڤننتڠ‎, jamak penentang-penentang)

  1. Orang atau kelompok yang menentang sesuatu.

Etimologi[sunting]

peN- +‎ tentang.

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "penentang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

penentang

  1. Orang atau kelompok yang menentang sesuatu.

Etimologi[sunting]

peN- +‎ tentang.

Sebutan[sunting]

  • Penyempangan: pe‧nen‧tang

Pautan luar[sunting]