perisai

Bahasa Melayu

Takrifan

perisai (ejaan Jawi ڤريساي‎, jamak perisai-perisai)

1. Suatu kelengkapan yang dipakai untuk menahan serangan yang menggunakan senjata.
2. (figuratif) Sebarang perkara yang menghalang diri atau sesuatu daripada sebarang perkara yang tidak diingini.

Etimologi

Daripada Tamil பரிசை (paricai).

Sebutan

• Kamus Dewan: pe·ri·sai

Rujukan

• "perisai" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "perisai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.