punca
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
punca (ejaan Jawi ڤونچا, jamak punca-punca)
- Tempat terbitnya suatu benda.
- Sebab atau perkara yang membawa kepada terbitnya suatu benda.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: pun·ca
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /pun.t͡ʃə/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /pun.t͡ʃa/
- Rima: -t͡ʃə, -ə
Pautan luar[sunting]
- "punca" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
punca
- Tempat terbitnya suatu benda.
- Sebab atau perkara yang membawa kepada terbitnya suatu benda.
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: pun‧ca
Pautan luar[sunting]
- “punca” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.