putus

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

putus (ejaan Jawi ڤوتوس‎)

1. (tidak transitif) Memisahkan tali atau benang menjadi dua.
2. Tidak lagi menghubungkan atau bersama sesama dua benda atau perkara.

Terbitan kata

• keputusan

Kata sifat

putus

1. Keadaan terpisah.
2. Keadaan ketiadaan suatu benda setelah seketika; habis.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba [Term?], daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba [Term?] (banding dengan bahasa Fiji mudu, bahasa Maori mutu).

Sebutan

• Kamus Dewan: pu·tus
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /putos/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /putʊs/
• Rima: -utos, -tos, -os

Rujukan

• "putus" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "putus" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.