ranting
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
ranting (ejaan Jawi رنتيڠ, jamak ranting-ranting)
- Batang kayu pada tumbuhan yang nipis dan bercabang daripada batang utama tumbuhan atau ranting lain.
- Sebarang cabang daripada suatu perkara atau bidang.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ran·ting
Rujukan[sunting]
- "ranting" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "ranting" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.