Pergi ke kandungan

setia

Daripada Wikikamus

Bahasa Melayu

[sunting]

Takrifan

[sunting]

Kata sifat

[sunting]

setia (ejaan Jawi ستيا)

  1. Tetap menuruti dan kekal rapat kepada seseorang atau sesuatu.
Terbitan kata
[sunting]

Etimologi

[sunting]

Pinjaman bahasa Sanskrit सत्य (satya, benar, kebenaran), daripada bahasa Indo-Arya Purba *Hsatyám, daripada bahasa Indo-Iran Purba *Hsatyás, daripada bahasa Indo-Eropah Purba *h₁sn̥t-yó-s, daripada *h₁sónts, daripada *h₁es-.

Sebutan

[sunting]

Rujukan

[sunting]

Pautan luar

[sunting]
  • "setia" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

[sunting]

Takrifan

[sunting]

Kata sifat

[sunting]

setia

  1. Tetap menuruti dan kekal rapat kepada seseorang atau sesuatu.
Terbitan kata
[sunting]

Etimologi

[sunting]

Pinjaman bahasa Sanskrit सत्य (satya, benar, kebenaran), daripada bahasa Indo-Arya Purba *Hsatyám, daripada bahasa Indo-Iran Purba *Hsatyás, daripada bahasa Indo-Eropah Purba *h₁sn̥t-yó-s, daripada *h₁sónts, daripada *h₁es-.

Sebutan

[sunting]
  • AFA(kekunci): [səˈtia̯]
  • Penyempangan: sê‧tia

Pautan luar

[sunting]