susila

Bahasa Melayu

Takrifan

susila (ejaan Jawi سوسيلا)

1. Tingkah-tingkah laku atau perbuatan yang dianggap baik; adab, kesopanan.

susila (ejaan Jawi سوسيلا)

1. Keadaan beradab atau bersusila.

Terbitan kata

• tatasusila

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit सुशील (suśīla).

Sebutan

• Kamus Dewan: su·si·la

Rujukan

• "susila" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "susila" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.